Treatise (1963-1967) van Cornelius Cardew (1936-1981) is één van de meest omvangrijke grafische partituren ooit. Het bestaat uit 193 pagina’s lijnen, symbolen en geometrische, abstracte vormen die een grote interpretatievrijheid laten aan de uitvoerders. Cardew was immers van mening dat iedereen kan musiceren, en dat het zelf op zoek gaan naar nieuwe klanken veel relevanter is dan het reproduceren van steeds dezelfde klanken (bijvoorbeeld bij het uitvoeren van een traditionele partituur). In die optiek is Treatise veeleer een leidraad dan een exact voorschrift. Een cirkel moet geïnterpreteerd worden als een cirkel, en een vierkant als een vierkant, maar wat de uitvoerder daaronder verstaat mag hij zelf beslissen. Hetgeen hij speelt moet –althans voor hem- een klinkende uitdrukking zijn van wat hij in de partituur leest.
Deze oefening is perfect om uit te voeren in groepsverband. Op deze manier leren de leerlingen elkaar muzikaal kennen.
BENODIGDHEDEN
- Eigen instrument
- Smartbord of beamer om de video op af te spelen
AAN DE SLAG
- Bekijk (een gedeelte van) de interpretatie van het KYMATIC ensemble zonder geluid (het volledige werk duurt 50 minuten). Welke vormen zie je steeds terugkomen? Verdeel ze in grote categorieën.
- Maak samen met je leerlingen een legende. Hoe interpreteren we een grote cirkel? Hoe interpreteren we een lange lijn?
- Hoe bepaal je de toonhoogte? Suggestie: Neem de verticale rode lijn als ijkpunt: Bovenaan speel je hoge tonen, onderaan speel je lage tonen.
- Afspraken gemaakt? Spelen maar!
MEER MOGELIJKHEDEN
Origineel komt deze partituur zonder al te veel instructies. Zin in een avontuur? Spreek dan niets op voorhand af met je leerlingen. Zo kunnen ze hun eigen invulling geven aan de partituur.
Let op: dit is enkel aan te raden met een groep die al eens improviseerde. Sommige leerlingen die nieuw zijn met improvisatie vinden het fijn om duidelijke instructies te krijgen.
Volg ons op sociale media ...
