VANDE GINSTE Stephane (1971)
Stephane Vande Ginste, born in Kisangani (Congo) on 7 January 1971, took the Latin-Greek secondary programme at St Amands’ College and St Joseph’s Institute in Kortrijk. From 1979 to 1990, he studied at the municipal conservatory in Kortrijk, graduating with a final diploma and the “regeringsmedaille” in piano, as well as final diplomas in chamber music and written harmony. After this he studied piano, harmony, counterpoint and composition (with André Laporte) at the Royal Conservatory in Brussels, where he earned a number of first prizes, including piano and composition. In addition, he took a number of masterclasses with Daniel Capelletti, Garrett List and Frederic Rzewski. In the 1990s, he took part in several composition competitions, consistently doing well. He was a three-time winner of the “Competition for young composers” in 1990, 1991 and 1992. In 1994 he won the Muizelhuis Prize, in 1995 the DMP (Digital Music Print) Prize and in 1996 the Cantabile Prize. Since 2000, Stephane Vande Ginste has been composer-in-residence with the Emanon Ensemble. He combines his composing activities with performances as a soloist and in chamber music, with a particular focus on contemporary music. In September 2000, Vande Ginste gave an interview about his career as a composer/pianist for Radio 3 (the Flemish classical broadcaster, now Klara) in the series “De K van Jong”. He regularly leads workshops in piano for young children, with the result that didactic works have become an important part of his oeuvre. In his own words: “I attempt to write music that is attractive for young people and yet remains contemporary in style.”
Work
The compositions of Stephane Vande Ginste are impossible to categorise. Without attempting to put them into strict categories, it is possible to distinguish a number of salient tendencies.
To begin with, the influences of Webern, Kurtag and Ligeti are clear in several works written in the early 1990s. In the first section of his 3 Miniatures for piano, he is clearly out to create a Webern-like atmosphere. A limited pitch reservoir, although not forming a dodecaphonic series, is the basis of this short movement. After the presentation of this group of notes, distributed over 5 octaves, there follows a short, static intervention in which practically the only note is a’. After this we arrive in the style of the first movement, in which the group of notes from the beginning is presented in retrograde. The second movement in this composition tends more towards the aesthetic of György Ligeti. There is here a continuous series of semiquavers in both hands, whereby the right hand plays groups of 4 (or 2) notes, while the left hand plays the notes in groups of 3. The resulting metrical discrepancy is reminiscent of such compositions as Désordre and Continuum, both by Ligeti. Moreover, both voices gradually evolve towards a higher register, as so often happens in the work of Ligeti. Finally, the right hand plays only the white keys and the left hand the black, as in Désordre. The final movement returns to the style of the first movement. The structure is simple: a recurring group of two bars (consisting of the group of 4 notes played twice) is alternated with other cells. In the unpublished work Fragmenten for 2 transverse flutes, Vande Ginste develops a different musical thought in each of the 12 short pieces. A few of the approaches taken include imitations between the voices (movement 1), repetition of a motif in inversion (movement 2), the systematic lengthening of a motif (movements 4 and 5), and the use of the hoquetus technique (movements 7 and 11). Although Ide-fix for piano has as its suggestive subtitle “Weberniade in one movement”, the work is not a stylistic imitation of the works of Anton Webern. Several characteristics of Webern’s oeuvre are nonetheless incorporated; for instance, the dynamic is highly differentiated and is generally soft. Except for a few passages, for example when fortissimo clusters are played, the style involves the playing of only 1 note at a time, with the notes spaced widely in different registers.
In a second tendency, a number of works are inspired by contemporary jazz music. The composition Blue for Two for 2 pianos is based on blues scales. The 2 compositions On the Road and Rock’romantique (the compulsory work for Axion Classics 2002) were written for a blues project set up by the Dutch pianist Marcel Worms. Variations on Bluesette, a set of variations on a theme by the jazz and harmonica legend Toots Thielemans, is another example of this tendency. The instrumentation chosen by Vande Ginste combines typical jazz sounds (alto saxophone and piano) with the more classical sound of the flute.
A third group of works has a more literary source of inspiration. What the thunder said is a musical poem on a text by T. S. Eliot (from The Waste Land) for 7 instruments (clarinet, bassoon, trumpet, trombone, violin, double bass and percussion), 2 spoken voices and tape. Part of the text and the music is played by the tape recorder through speakers placed behind the audience. This composition was written in 1997 for the Emanon Ensemble. In the Little Suite for 4 instruments (viola, flute, clarinet and guitar), the musicians themselves recite texts by Paul Van Ostaijen. Here the composer found inspiration in Opus Number Zoo by Luciano Berio. Other compositions in which Vande Ginste uses texts by Van Ostaijen are Diverse verzen (Diverse verses) for soprano and violin, and Rommelen in de pot (Rummaging/Rumbling in the pot) for bass clarinet and percussion.
As mentioned, didactic works and compositions for young people have come to occupy an increasingly important place in the oeuvre of Stephane Vande Ginste. Het lied van Hiawatha (The song of Hiawatha) is a musical for different possible forces on a text by Guido Gezelle (after Longfellow). This work was written for the Gezelle commemoration in Kortrijk in 2000, and also exists in a version for piano four-hands (selections) and as orchestral suite for youth orchestra. De moddersmijters (The mudslingers) is a children’s story set to music for clarinet, flute, bassoon, trombone and double bass. The story is by Stefan Boonen.
List of works
Piano solo: Trois Préludes (1990); Drie Miniaturen (1991); Twaalf inventies voor piano (1993); Three easy pieces for children (1994); Ide-Fix (1994); Zes variaties op een tango-thema (1995); On the Road (1997); Het lied van Hiawadha voor piano (1999); The song of Hiawadha – Thema van Hiawadha voor twee piano’s (1999); Sonatine (2001); Rock’romatique (2002); Het circus komt! (2004); Five Short Variations on ‘Scarborough Fair’ (2005) ; Let’s go (on the radio) voor twee piano’s (2006); Drie bagatellen voor piano (2007); Rondo burlesco voor piano (2007); Het Boekje van Michiel voor piano (2007); Het klavierboekje voor Johannes voor piano (2008); Introduzione, Scherzo e Corale voor piano (2009); Lied en variaties voor piano (2009); Slaap als een reus… voor piano (2009); Trois Etudes voor piano (2010); Three Movements voor piano (2011)
Solo instrument: Notturno I voor slagwerk (1993); Cinq pieces voor klarinetsolo (1993); Five short pieces voor klarinet (1994); Three short pieces voor slagwerk (1995); Three pieces voor contrabas (1995); On the Road voor gitaar (1995); Drie nocturnes voor contrabassolo (1995); Kleine Suite voor harp (1998); Short piece for guitar solo (1999); In Blue voor klarinet (2012)
Chamber music: Human Zoo voor 3 trombones en 2 piano’s (1990); 12 fragmenten voor 2 fluiten (1990); Vijf korte duo’s voor cello en contrabas (1992); Threnos voor slagwerk en piano (1993); A little Tango voor viool en piano (1995); Orphée ou le Petit Bestiaire voor hoorn en piano (1995); Variations on Bluesette (thema van Toots Thielemans) voor altsax, fluit en piano (1996); Kleine Sinterklaas-suite voor klaviersextet (1996); Blue for Two voor 2 piano’s (1997); What the Thunder said (Toen de Donder sprak) voor ensemble, recitanten en tape (1997); Drie Impressies voor klarinet, fluit en stem (1998); Bruidvaard voor fluitsolo, twee gitaren en basgitaar (1999); De hongersnood voor klavierkwintet (1999); De Perelveder voor drie violen, altviool, cello en contrabas (1999); De vier winden – I. Mudjikiwies – II. Wabon, de oostenwind – III. Kabibonokka – IV. Shawondasie voor fluitensemble (1999); Hiawadha – Schipvaard voor fluit en gitaarensemble (1999); Hiawadha – Strijdmuziek voor koperensemble (1999); Hiawadha’s kindsheid – Jachtmuziek voor vier hoorns en piano (1999); Nachtscène voor twee violen, altviool en cello (1999); Thema Minnehaha voor drie violen et een cello (1999); Dood Minnehaha voor strijkkwartet (1999); Strijdmuziek voor twee trompetten, drie kornetten, hoorn, twee tuba’s (1999); The song of Hiawadha – De vier winden – I. Mudjikiwies voor fluitensemble (1999); Suite voor gitaar, fluit, klarinet en altviool (2001); Kleine Suite (op tekst van P. Van Ostaijen) voor fluit, klarinet, altviool en gitaar (2002); De Vier Winden voor fluitensemble (2002); Droef en blij voor viool en piano (2002); Droef en blij voor hobo en piano (2002); Epitaffio voor fluit en piano (2002); Introduzzione e Scherzo voor twee hobo’s en fagot (2002); Rommelen in de pot (op tekst van P. Van Ostaijen) voor slagwerk, basklarinet en stem (2003); Suite voor fluit, altviool en contrabas (2003); Roof of the world, a song for Tibet voor klarinet en koor (2003); Rondino voor cello en piano (2004); Drie Dansen voor fluit en piano (2005); Zweinstein Express voor klarinet en piano (2005); Et vous verrez comme toute change… voor fluit, gitaar en altviool (2005); Kamerconcerto voor fluit, klavecimbel en strijkkwintet (2009); Concertino “Per aspera” voor twee piano’s (2010); Le Petit Bestiaire voor piccolo en piano (2011); Vier Korte variaties op een lied voor hobo en piano (2011); Chamber Concerto for flute, harpsichord and strings (2012) ; Schipvaard voor fluit, vier gitaren en een basgitaar (s.d.)
Vocal music: Dialoog Nokomis-Hiawadha voor sopraan, hoornkwartet en piano (1991); Cinq petites chansons voor bariton en piano (1994); Trois Chansons sur textes d’Apollinaire voor sopraan en piano (1997); Diverse Verzen (op tekst van P. Van Ostaijen) voor sopraan en viool (1997); Toen de donker sprak voor 2 stemmen en ensemble (1997); 3 Impressions voor stem, fluit en klarinet (1998); Hiawadha – Steurvaard voor spreekkoor en twee piano’s (1998); Lied Minnehaha voor sopraan en strijkkwintet (1999); De Perelveder voor sopraan, koor en strijkkwintet (1999); Lied van de zon en van de maan voor sopraan en octuor (1999); Slotkoor voor gemengd koor en strijkkwartet (1999); Weeklacht Nokomis voor sopraan, strijkkwartet en piano (1999); Dialoog Nokomis-Hiawadha voor sopraan, vier hoorns en piano (1999); Sprokkelsprookjes: Buitlied voor kinderkoor en orkest (2001); Sprokkelsprookjes: Droevig afscheidslied voor kinderkoor, piano en orkest (2001); Sprokkelsprookjes: Lied van de verloren schoentjes voor koor en orkest (2001); Sprokkelsprookjes: Ouverture voor kinderkoor, blokfluit en orkest (2001); Drie volksliederen voor gemend koor en kamerorkest (2002); Als de luiken geloken zijn… voor sopraan en piano (2004); Kleine Nachtmuziek voor volwassenen voor gemengd koor (2004); Verjaardagen voor speaker en ensemble (2005); Huiselijke Aubade voor gemengd koor (2005) ; Najaarssuite voor koor en orkest (2005); Het avontuur van de speelman voor recitant en orkest (2012); Souterliedekens voor twee stemmen en diverse (ad libidum) (2012); De twee spoken voor sopraan, fluit en piano (s.d.); Sprokkelsprookjes: Lied van de stoere knappe prins voor kinderkoor en orkest (s.d.)
Orchestra: Darkness voor orkest (1997); Concertino voor piano en orkest (1998); Kleine dans voor 2 celli en orkest (1998); The song of Hiawatha, suite voor jeugdorkest (1999); Variaties op “Raindrops falling on my head” voor klarinet solo, strijkorkest en jazz combo (2001); Sprokkelsprookjes: Apotheoselied voor piano, gitaar en orkest (2001); Sprokkelsprookjes: Auditie dans voor piano, gitaar en orkest (2001); Sprokkelsprookjes: Dans van de stokpaardjes voor piano en orkest (2001); Sprokkelsprookjes: Kusjesdans voor piano, gitaar en orkest (2001); Heksenfee voor speaker, fluit, hobo, klarinet, harp, percussie en strijkorkest (2003); Voorjaars-suite voor jeugdorkest (2005); Bodo en de circusmuzikanten voor recitant en orkest (2009); Bodo en de magische poel voor recitant en orkest (2010)
Stage: The song of Hiawatha (musical op tekst van G. Gezelle/Longfellow) voor variabele bezetting (1999); Vera en de lachdieven voor kinderkoor en orkest (2000); De Moddersmijters voor ensemble en 2 acteurs (2001); Man voor ensemble en stem (2004)
Film music: Heksenfee (animatiefilm, verhaal: Brigitte Minne; uitgevoerd door Arco Baleno) (2002)
Publishers
Lantro Music (Grimbergen)
Digital Music Print (Antwerpen)
CeBeDeM (from 1951 to 2015)
© MATRIX
Texts by Klaas Coulembier
Last update: 2012, list of works: 2014
http://stephanevandeginste.weebly.com
vande.ginste.s@gmail.com
Kromvendreef 17, 2900 Schoten
(03) 237 32 52